องค์การบริหารส่วนตำบลหนองไม้ไผ่ อำเภอหนองบุญมาก จังหวัดนครราชสีมา : www.nongmaiphai.go.th

 
 
สภาพทางเศรษฐกิจ

ระบบเศรษฐกิจ

การเกษตร       

ประชากรในเขตองค์การบริหารส่วนตำบล ร้อยละ ๗๐ ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ผลผลิตทางการเกษตรที่สำคัญ  ได้แก่  ข้าว  มันสำปะหลัง  อ้อย  ดังนี้

-  อาชีพเกษตรกรรม      ร้อยละ      70  ของจำนวนประชากรทั้งหมด        

-  อาชีพเลี้ยงสัตว์          ร้อยละ      13  ของจำนวนประชากรทั้งหมด     

-  อาชีพรับจ้าง            ร้อยละ       8   ของจำนวนประชากรทั้งหมด     

-  อาชีพค้าขาย            ร้อยละ       9   ของจำนวนประชากรทั้งหมด     

การประมง

                    (ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลหนองไม้ไผ่ไม่มีการประมง)  

การปศุศัตว์

-  เป็นการประกอบการในลักษณะเลี้ยงในครัวเรือนเป็นอาชีพหลักและอาชีพเสริม เช่น  การเลี้ยงไก่  เป็ด  โค  สุกร  กระบือ  จำนวนสัตว์ในพื้นที่โดยประมาณ  ดังนี้

โค       555     ตัว         กระบือ  125   ตัว                สุกร     60      ตัว

เป็ด     521     ตัว         ไก่        115   ตัว               อื่นๆ     815     ตัว

การบริการ

โรงแรม                     -         แห่ง

ร้านอาหาร                 3        แห่ง

โรงภาพยนตร์              -         แห่ง

ร้านเกมส์                   1     แห่ง

การท่องเที่ยว

                    ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไม่มีแหล่งท่องเที่ยว  แต่ได้ส่งเสริมการท่องเที่ยวให้เกิดขึ้นในชุมชน  เช่น  การจัดงานประเพณีต่างๆ  การจัดสร้างสวนสาธารณะสำหรับใช้พักผ่อนย่อนใจ 

อุตสาหกรรม

-  จำนวนกิจการอุตสาหกรรมขนาดเล็ก (โรงสีขนาดเล็ก)   จำนวน   13   แห่ง

                      (มีคนงานต่ำกว่า  10  คน  หรือมีทรัพย์สินถาวรที่เกิน  1  ล้านบาท)

การพาณิชย์และกลุ่มอาชีพ

การพาณิชย์

ธนาคาร                    -         แห่ง     สถานีบริการน้ำมัน        1        แห่ง

ร้านค้าต่างๆ               27      แห่ง     โรงฆ่าสัตว์                 -         แห่ง

ซุปเปอร์มาเก็ต             1      แห่ง

กลุ่มอาชีพ

มีกลุ่มอาชีพ  จำนวน  3  กลุ่ม

                             1. กลุ่มผลิตดอกไม้จันท์

                             2. กลุ่มปลูกหม่อนเลี้ยงไหม

                             3. กลุ่มปลาร้า

แรงงาน

                    จากการสำรวจข้อมูลพื้นฐานพบว่า  ประชากรที่มีอายุ  15-60  ปี อยู่ในกำลังแรงงาน ร้อยละ  95  เมื่อเทียบกับอัตราส่วนกับจังหวัด ร้อยละ  73.99 ซึ่งสูงกว่ามาก  แต่ค่าแรงในพื้นที่ต่ำกว่าระดับจังหวัด  โดยเฉพาะแรงงานด้านการเกษตร  ประชากรอายุระหว่าง  25-50 ปี บางส่วน ไปรับจ้างทำงานนอกพื้นที่  รวมทั้งแรงงานที่ไปทำงานต่างประเทศ  ปัญหาที่พบคือ ประชากรต้องไปทำงานนอกพื้นที่ในเมืองที่มีโรงงานอุตสาหกรรม  บริษัท  ห้างร้านใหญ่ๆ  เพราะในพื้นที่ไม่มีโรงงานอุตสาหกรรมที่มีการจ้างแรงงานเยอะ เพราะพื้นที่ส่วนมากเป็นที่อยู่อาศัย  ปัญหานี้ยังไม่สามารถแก้ไขได้